ردپای ملت ها واقوام را می توان در گورستان هایی که سده ها پس از حضورشان در خطه ای کشف می شود، پیدا کرد و به شناختی هرچند ناکامل از آنان دست یافت. سال ها بعد، هنگامی که رهگذری کنجکاو پایش به شهر فرشتگان برسد و به دیدار هر یک از گورستان های این شهر برود، خواهد فهمید که در اواخر قرن بیستم واوایل قرن بیست و یکم، مهاجرانی در این شهر زندگی می کردند که در میان شان شمار زیادی هنرمند، فرهنگی، دانشگاهی، نخبه، کوشنده سیاسی و مبارز خستگی ناپذیر جلای وطن کرده یا از زندان جمهوری اسلامی گریخته بودند که شمع وجود تنی چند از آنان زود خاموش شد. سنگ نوشته های آرامگاه ابدی هر یک از اینان در گورستان های لس آنجلس، برلین، پاریس، لندن و شهرهای دیگر راویان کوچ بزرگ تاریخی اند و چندان زیاد که شمارش همگی کار آسانی نخواهد بود. نام هر یک از این بزرگان در خاک غربت خفته، به یاد آن رهگذر می آورد که بر سر این قوم مهاجر چه رفت و روایت ماندگاری شان چه بود.